برگزاری کارگاه آموزش مجازی تنوع گونه ای در فعالیتهای بیابانزدایی
دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور برای دستیابی به پایداری نسبی اکولوژیکی در مناطق بیابانی کارگاه آموزش مجازی تنوع گونهای در فعالیتهای بیابانزدایی را در دستور کار خود قرار داده است.
به گزارش مرکز اطلاع رسانی سازمان جنگلها، دکتر وحید جعفریان مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور در دومین کارگاه آموزشی تنوع گونهای در عرصههای بیابانی گفت: این جلسات که به شکل مستمر ادامه خواهد داشت با هدف اشتراکگذاری دانش و تجربیات فنی و اجرایی با بهرهگیری از ظرفیت اصحاب دانشگاه، موسسات تحقیقاتی، شرکتهای دانش بنیان و تجارب اجرایی کارشناسان منابعطبیعی استانها برگزار میشود.
جعفریان افزود: اطلاعاتی که از طریق فضای مجازی مبادله میشود میتواند در پهنههای ماسهزارها و تثبیت شنهای روان، ایجاد بادشکنهای زنده اطراف مزارع و اصلاح گونهها بسیار تأثیرگذار باشد.
وی تصریح کرد: مهمترین تهدید در جنگلهای دستکاشت بیابانی کم توجهی به تنوع گونهای است و هر گونه دخالت و ورود به عرصه نیازمند برخورداری از شناخت و اطلاعات است.
این مدیر امور بیابان سازمان جنگلها در ادامه با بیان اینکه در دومین نشست مجازی تنوع گونهای 11 استان بیابانی شرکت دارند، رویکرد کلان سازمانی در این بخش را معرفی گونههای بومی قابل کشت، استفاده از گونههای اقتصادی، تقویت پوشش گیاهی و حفاظت خاک و توجه به روشهای مدیریتی و اصلاحی کم هزینه و اثربخش که منجر به افزایش پوشش گیاهی شود، برشمرد.
**حفاظت از تنوع گونه ای، مورد توجه فراوان سازمان خواربار کشاورزی
در این نشست دکتر موسی صادقی مدیر هماهنگی طرحهای پژوهشی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع به ارائه گزارشی از تنوع گونهای در مناطق بیابانی پرداخت و اشاره داشت که فائو حفاظت از تنوع گونهای را مورد توجه و تاکید قرار داده است.
این پژوهشگر افزود: برای رسیدن به هدف تنوع گونهای، موضوع غنیسازی در جنگل، مرتع و بیابان باید مورد توجه جدی قرار گیرد.
وی گفت: امروزه تککشتی گونهها از ریسک بالایی برخوردار است و بروز آفات و طغیان بیماری میتواند به گونهها آسیب زده و موجب نابودی آن شود.
دکتر صادقی نخستین اقدام در اجرای پروژه جنگلکاری در مناطق بیابانی را حفظ و تثبیت خاک دانست و افزود: فرسایشهای بادی و آبی بزرگترین چالش در مناطق بیابانی است.
** تجویز کشت گیاه خارشتر در اراضی بیابانی
خانم قولاسی استاد دانشگاه و دانش آموخته بیابان از خراسان رضوی درباره تنوع گونهای در اراضی بیابانی، کشت گیاه خارشتر را تجویز کرد و گفت: خار شتر به طول 18 متر ریشه در عمق خاک دارد و بسیار مقاوم به خشکی و شوری است.
او گفت: این گیاه با وجود اینکه پوسته سختی دارد اما در شرایط آب و هوایی و بارندگی 50 تا 1000 میلیمتر سازگاری و قدرت زندهمانی دارد.
دکتر قولاسی همچنین گفت: این گونه سازگار با مناطق بیابانی علاوه بر تثبیت شنهای روان برای شتر و بز بسیار خوش خوراک است.
** استقرار گونههایی که نیازمند مالچ پاشی ندارند
در ادامه مهندس زنگنه کارشناس اداره بیابانزدایی اداره کل منابعطبیعی استان خراسان رضوی در سخنانی مجازی به کشت گیاهان اشنیان، عجوه و سیاه دنگ یا سیاه شور به عنوان تنوع گونه های بومی منطقه اشاره کرد و افزود: برای استقرار این گونهها به مالچپاشی نیاز نیست.
** خودنمایی دو ناحیه آب و هوایی در استان
مهندس مسعودی پور از اداره بیابانزایی منابعطبیعی استان سیستان و بلوچستان درباره شریط اقلیمی استان سخن به میان آورد و افزود: سیستان و بلوچستان تحت تاثیر دو ناحیه ایرانی و تورانی و خلیج عمانی قرار گرفته است.
او گفت: گونههایی همچون گز، تاغ، اسکنبیل، کهور ایران و پاکستانی، بنه و گز روغنی در مناطق بیابانی استان استقرار دارند.
**شادابی گونه گز در 500 هکتار از عرصه های بیابانی
در ادامه سخنان مسئول امور بیابان، مهندس سرزایی رییس اداره جنگل کاری استان سیستان و بلوچستان نیز در سخنانی در فضای مجازی به میزان بارش های کوتاه مدت و نامنظم استان اشاره کرد و گفت: پایین بودن میزان بارش ها، ایجاد تغییرات دمایی، سرعت باد و بافت ساختمان خاک مشکلاتی را در زمینه نهال کاری ایجاد کرده است.
وی کاشت گز روغنی را به عنوان گونه ای سازگار با مناطق بیابانی استان برشمرد و گفت: این گونه در 500 هکتار از عرصههای بیابانی کشت شده و 85 درصد آن زنده مانده است.
سرزایی گفت: گز روغنی شرایطی دارد که به لحاظ تاج پوشش 50 درصد نسبت به گونههای عرصههای طبیعی بیشتر رشد میکند.
***
بر اساس این گزارش مهندس اباذری معاون دفتر امور بیابان سازمان جنگلها در جمعبندی کارگاه آموزشی تنوع گونهای در اراضی بیابانی گفت: افزایش تغییرات اقلیمی، افزایش تخریب سرزمین، گرم شدن هوا، افت سفرههای زیرزمینی و بروز پدیده بیابانزایی سبب شده است تا امروز توجه متخصصان به مسئله تنوع زیستی معطوف شود.
او بیابانزایی را پدیدهای مخرب برشمرد که آثار سوئی همچون هجوم ماسههای روان و خسارت ناشی از آن به کانونهای جمعیتی، کاهش حاصلخیزی و توان تولید اراضی و هدررفت منابع آب و خاک را به دنبال دارد.
اباذری گفت: در جنگلکاری بیابانی استفاده از یک گونه مشخص ما را به اهداف از پیش تعیین شده رهنمون نمیکند بلکه باید به تنوع گونهای روی بیاوریم تا تابآوری در عرصههای بیابانی افزایش پیدا کند.
معاون دفتر امور بیابان سازمان جنگلها، همچنین اصلاح روشهای اجرایی سنتی با استفاده از گونههای گیاهی متنوع بویژه بومی و مقاوم به خشکی و شوری و تلفیق دانش بومی با دانش نوین با توجه به محدودیتهای آب و خاک را امری ضروری و انکارناپذیر برشمرد و افزود: اتخاذ این روش میتواند موجب افزایش تنوع گونهای و همچنین جلوگیری از تخریب آن در برابر امراض، آفات و بیماری شود.
نظر شما :