وقتی یک جوان روستایی کمر همت به احیای جنگل های اطراف روستای خود می بندد

 وقتی یک جوان کشاورز روستایی در یکی از روستاهای شهرستان فهرج ماموریت پیدا می کند که جانی دوباره به جنگل های کهور ایرانی ببخشد.

... نامش بهزاد زید آبادی است، کشاورز خوش ذوق روستای زیدآباد شهرستان فهرج از توابع استان کرمان.
فهرج از شمال به کویر لوت، از جنوب به شهرستان ریگان، از شرق به استان سیستان و بلوچستان و از غرب به شهرستان بم منتهی می‌شود. فهرج  تابستانی بسیار گرم و سوزان دارد و دمای هوا گاهی به ۵۰ درجه سانتیگراد نیز می رسد و همین هوای گرم  و خشک باعث شده است فهرج یکی از قطب‌های تولید خرمای مرغوب مضافتی باشد.
کشاورز روستای زید آباد که هر روز برای انجام کار کشاورزی وارد نخلستان خود می شود در مسیر راه شاهد درختان جنگلی کهوری است که شاخه برگ های آن  روز به  روز به زردی گراییده و پژمرده می شوند.

او می گفت دیدن این صحنه که هر روز با خشک شدن این درختان روبرو شوم برایم بسی سخت و عذاب آور بود.  با خود عهد کردم هر طور که شد باید کاری کنم که این درختان کهور که چندین دهه از عمرشان می گذرد به زندگی برگردند. برایم فرقی نداشت که کدام مسئول از کدام دیار از این کارم باخبر شود اما اعتقاد داشتم که یک نفر آن بالاسر کارم را خواهد دید و اگر اجر و پاداشی هست او خواهد داد.
تصمیم گرفتم 2 تا 3 ساعت سهم آب کشاورزی را پای این درختان جاری کنم تا حیاتی دوباره بیابند. یک ماه به آبیاری درختان جنگلی ادامه دادم سپس کم کم شاهد بودم که درختان جان گرفتند و جوانه زدند و این برایم یک دنیا ارزش داشت. 
این کشاورز روستای زید آباد می گوید از کاری که کرده ام رضایت خاطر دارم و هیچ گاه نخواهم گذاشت که این درختان بی آب بمانند و خشک شوند.
بهزاد زید آبادی که از آنسوی جنوب شرق کشور با نگارنده صحبت می کرد می گفـت: من اکنون خودم را جنگلبان آن منطقه می دانم، به شورای روستا هم اعلام کرده ام . به تمام گله دارها و چوپانان نیز گفته ام اگر سرشاخه هایی از درختان توسط دام تخریب و نابود شود سرو کارشان با دادگاه خواهد بود.
از او می پرسم در قبال کاری که انجام می دهی چه انتظاری از منابع طبیعی داری ؟ ... مکث می کند. خداوند هر آنچه را که خواسته ام از سخاوت مندی زمین به من عطا کرده است و هیچ درخواست مادی ندارم و شاید تنها انتظارم این باشد که در راه حفاظت از منابع طبیعی و ایستادن در مقابل تخریب کنندگان درخت و جنگل از من حمایت کنند.
با بهزاد زیدآبادی کشاورز روستای زید آباد فهرج خداحافظی کردم و ماجرایش را با مهندس رجبی زاده مدیرکل منابع طبیعی استان کرمان در میان گذاشتم.

رجبی زاده از اقدام طبیعت دوستانه و خیرخواهانه این جوان زیدآبادی مطلع بود و کارش را ستود. او گفت: 4 شهرستان بم، نرماشیر، ریگان و فهرج در منطقه شرق کرمان اوضاع نابسامانی دارند و توفان شن های روان گاه و بیگاه مهمان ناخوانده این مناطق است.
مدیرمنابع طبیعی کرمان همچنین گفت: آنچه در این مناطق مهم است حفظ پوشش گیاهی منطقه است و منابع طبیعی قریب به چهار دهه است با اقدامات بیابان زدایی و کاشت درختان بومی و سازگار با منطقه در صدد توسعه آن است.
رجبی زاده می گوید؛ بهره برداری های بیش از حد از آب های زیرزمینی، کاهش نزولات جوی، خشکسالی های مداوم و بعضاً احداث سد در بالا دست منطقه سبب شده است رطوبت خاک تقلیل پیدا کرده و درختان طبیعی کهور ایرانی را با سیر نابودی و قهقرایی مواجه نماید.
او می گفت: آقای زید آبادی کشاورز منطقه فهرج است و این خطر را او بیش از دیگران احساس کرده است که اگر این جنگل ها از بین بروند، تپه ماسه ها جولان می دهند و وارد اراضی کشاورزی شده و موجب نابودی آن خواهند شد.
سرانجام رجبی زاده به نگارنده گفته است که منابع طبیعی کرمان هیچ گاه این اقدام جوان روستای زیدآبادی را که یار غمخوار درختان کهور شده به بوته فراموشی نمی سپارد زیرا بدون مشارکت مردم و بدون مشارکت خیرین توفیق بدست نخواهد آمد و این اقدام دلسوزانه به طبیعت و درخت  باید به عنوان یک فرهنگ ارزشمند در منطقه اشاعه پیدا کند.

*گزارش/ هادی شفیعی