خدمات تو هیچ گاه در سازمان جنگل ها گم نمی شود!

چند سطری برای تو می نویسم، تویی که هیچ گاه خدمات و زحمات ات در سازمان جنگل ها گم نخواهد شد.
ابراهیم غلامی را می گویم، تعمیر کار خودروهای سازمان جنگل ها را. کمتر کارمندی از سازمان یافت می شود که زحمات و خدمات او را به یاد نداشته باشد. حتی آنانی که سال ها بازنشست شده اند. غلامی دو دهه بود که بازنشست شده بود. او باید به منزل می رفت و کنار اهل خانه می بود اما در تعمیرگاه اداره ماند تا چرخ خودروهای سازمان به خوبی بچرخد. غلامی با همه می ساخت، پولدار و بی پول برایش فرقی نداشت و هیچ گاه دست رد به سینه کسی نمی زد.
غلامی دستانش همیشه روغنی بود اما خنده هیچ گاه از لبانش دور نمی شد.
...همیشه فکر می کردیم تنها کسانی که تولید علم و دانش می کنند و مدرس دانشگاه ها هستند نخبه اند. همیشه می گفتیم  نخبگان ما کسانی هستند که مقالات علمی isi تولید می کنند. شاید کمتر فکر کرده ایم آنکس که در دانش عملی و فنی فعال است او نیز می تواند یک نخبه باشد. 
ابراهیم غلامی در کار خود یک نخبه بود. کسی که با استارت یک خودرو می فهمید که کجای موتور ایراد دارد و سریعاً سراغ آن قسمت از کار می رفت و رفع عیب می کرد او نیز نخبه بود. غلامی سال ها شکست های ریز درشت را در شناسایی عیب خودرو تجربه کرد تا به نخبگی در دانش فنی برسد.
شنیدم او وقتی راهی بیمارستان شد، رییس سازمان دستور داده است برای سلامتی و تندرستی غلامی هر حمایت و کاری هست انجام شود و هیچ کوتاهی صورت نگیرد. قطعاً می دانم در اینگونه مواقع ریاست سازمان اصلاً مایل نیست که از او یاد شود. اما خبر کوتاه بود و اجل مهلت نداد و غلامی روز جمعه با چمدانی پر از تجربه و دانش فنی در اسفند سرد و بی رحم رخت رحیل بست و رفت بسوی دیار باقی.  روحت شاد مرد دوست داشتنی سازمان . 
هادی شفیعی / روابط عمومی